روزمره

1. رفتم برای خودم چای هلو درست کردم. چه عطری داره. آدم مست می‌شه. من کاملا حاضرم رژيمی بگيرم که توش همه چيز با هلو درست شده.

2. يک هفته از جلسه دفاعيه من می‌گذره. هنوز نيازدارم اديت‌های جزيی انجام بدم روی تزم تا آماده پرينت بشه. ولی دستم به کار نمی‌ره. انگار دنيا پر از کارهايی است که هيچ ربطی به تز عزيز من ندارند و از سر حادثه خيلی هم کارهای هيجان‌انگيز و جذابی هستند.

3. اين "نمايشگاه بين‌المللی غذا و سرگرمي" خوابگاه ما پس‌فرداست. فردا هم کلی فعاليت دسته‌جمعی وجود داره. مثلا همگی قراره فردا ساعت 1:00 بعدازظهر توی آشپزخونه بزرگ Campus East (CE) جمع شيم و آشپزی کنيم. بچه‌های کشورهای مختلف به تيم‌های جداگانه تقسيم شده‌اند و تيم ما فقط دونفره‌ است! چون جز ما هيچ ايرانی توی CE زندگی نمی‌کنه. در عوض ما رفقای شفيق رو دعوت کرديم که بيان و تيممون همچين جونی بگيره. قراره سالاد اولويه درست کنيم. برای سرگرمی هم به ملت تخم‌مرغ پخته می‌ديم که رنگ کنن.

4. قراره غرفه‌مون رو تزيين کنيم. بايد يه ايده‌هایی بزنيم که فرهنگ و هنر و صلح‌دوستی ايرانی رو نشون بده. من که دلم می‌خواد يه پلاکارد بزنم روش بنويسم: No War on Iran

5. باز هم "مسافران" بيضايی رو ديدم. اين فيلم يه خاصيت خيلی عجيب برای من داره، هيچ‌وقت به خودم زحمت نمی‌دم دنبال تفسيری برای اتفاقات سمبليکش بگردم. همين‌جوری بدون هيچ‌گونه نقد و تفسيری قشنگ‌تره. به نظرم يه جور اثر هنری نابه که با مخاطبش بدون واسطه تفسير، ارتباط برقرار می‌کنه. برای من از اون فيلم‌هايی است که هر از چندی بايد نگاهش کنم.

6. ديروز برای چک‌آپ رفتم مرکز پزشکی ولونگونگ. خيلی بانمک بود. انگار اين آقا دکترا همه‌جای دنيا يه تيپ و قيافه و اخلاق دارند! آدم هرجا ببينتشون می‌تونه حدس بزنه چه‌کاره‌اند.

7. بعضی‌ها اشاره می‌کنند که فونت وبلاگ مشکل داره. خوب من الآن سعی کردم که "ي" رو جایگزین "ی" های چسبیده بکنم. لطفا اگه باز هم مشکلی هست، بگید که ترتیب اثر داده شود.