دوچرخه‌سواری

بعد 15 سال دوباره دوچرخه‌سواری کردم! تجربه بسیار بسیار هیجان‌انگیزی بود. اصلا فکر نمی‌کردم یادم باشه که چه‌جوری روی چرخ باید نشست. اون هم چرخ به این گندگی. ولی خیلی ناخودآگاه پاها و دست‌ها وظایف خودشون رو انجام دادند. من هم نه خیلی جسور نه خیلی ترسو، کنار اتوبان زیر بارون ریز دوچرخه‌سورای کردم، پشت چراغ قرمزها ایستادم‌، و برای عابرهای پیاده بوق زدم (نشون می ده که چه‌قدر ذوق‌زده و جوگیر شده بودم!).

توی مملکت ما چه حقوق پیش‌پا‌افتاده‌ای رو از آدم می‌گیرند. تازه بدتر اینکه تنبل‌هایی مثل من حتی وقتی که منعی هم وجود نداره، انقدر دیر به فکر می‌افتند که بجنبند و ترک عادت کنند. حالا خیلی حس خوبی دارم! هی دخترهای خارجه‌نشین! اگه هنوز امتحان نکردین امتحان کنین، از من یاد بگیرین!

حاشیه: تا یادم نرفته بگم که مشوق اصلی من در کسب این موفقیت عظیم این آقای هم‌وبلاگی بوده.