روزمره

۱. اين روزا به شدت درگير كار تزم هستم. نوشتن گزارش، خيلي پرفشاره. شده مثل غول مرحله كه اگه شكستش بدم مي تونم برم مرحله بعدي! مرحله بعدي هم نمي‌دونم چي چي هست، هنوز مبهمه ولي همينش يه جورايي برام جذابه و سر شوقم مي‌آره.

۲. داريم دنبال خونه مي‌گرديم. تا دو هفته ديگه قراردادمون تموم مي‌شه و فعلا دو تا گزينه هيجان‌انگيز داريم براي انتخاب بعدي‌مون كه قراره فردا يكي‌شون رو بريم ببينيم. هر دو از مجموعه مسكوني‌هاي دانشگاه هستند و اين‌طور كه نقل مي‌شه امكانات خيلي خوبي دارند. اينجا خونه‌هاي دانشگاهي خيلي بهتر از خصوصي‌ها هستند. يعني در ازاي مقدار مساوي اجاره، خونه‌هاي دانشگاهي هم از نظر سن و سال و قيافه بهترند، هم امكانات بهتر و بيشتري ( وسايل توي خونه،‌ گاز و برق و آب و ...) دارند، و هم امنيتشون قابل اعتمادتره ( اينجا از نظر امنيت خونه، دست كمي از مملكت خودمون نداره).

۳. ديشب فيلم ۱۰ كيارستمي رو كمي تا قسمتي ديديم ( توي دي وي دي كلوپي‌مون پيداش كرديم كه كلي فيلم خارجي داره.) و خوب حق ندارم تا كامل نديدمش در موردش نظري بدم ولي ميل شديدي وادارم مي‌كنه اعلام كنم كه اشتياق چنداني براي ديدن باقيش ندارم!

۴. به شدت چشم انتظار فوريه ام كه تلويزيون قراره ۴ تا سريالي رو كه من ديوونه‌شون ام، دوباره نشون بده. المپيك زمستاني‌ هم از ۱۰فوريه شروع مي‌شه و ما كه امسال زمستون رو دو‌در كرديم، مثل نديد بديدها مشتاق ديدن صحنه‌هاي برفي هستيم!

۵. ضمنا اين روزها، استراليا اپن (Australia Open) داره به پايان مي‌رسه و ما هر از گاهي مسابقه‌ها رو تماشا مي‌كنيم و من براي فدرر بوق مي‌زنم،‌ سيامك براي هركسي كه حريف فدرر باشه. به اين مي‌گن زندگي در محيط چندصدايي. راستي اين سايتشون خوب چيزيه، به صورت نسبتا آن‌لاين نتايج رو نشون مي‌ده.

۶. و در آخر يك پيغام نسبتا شخصي: اي همه كساني كه قرني است اي‌ميل‌هاتون رو جواب ندادم، واقعا ببخشيد. همين الآن مي‌رم جواب مي‌دم.